De eikenprocessierups heeft heel wat tongen losgemaakt en armen en benen laten jeuken. En wie denkt dat het een voorbijgaande plaag is, komt bedrogen uit: volgend jaar zal de overlast door deze jeukrups naar verwachting nog drie keer zo erg zijn! En dus ook de overlast voor de fietser die op een bankje wil pauzeren. Daarom geef ik u een gouden tip!
De nesten wegbranden, opzuigen of bespuiten zal dit niet kunnen voorkomen. Voor de fietser is het dus opletten waar hij zijn rustpauzes doorbrengt. Want wie nietsvermoedend op een bankje onder een eik met vervellende eikenprocessierupsen gaat zitten, krijgt zoveel jeuk dat hij in het vervolg bankjes in de buurt van eiken gaat mijden
Voorkom overlast door de eikenprocessierups!
Neem gewoon een klapstoeltje mee op uw fietstocht! Ze stellen u namelijk in staat om rustplekjes uit te zoeken, waar geen eikenprocessierups zijn! Mijn vrouw en ik hebben allebei een klapstoeltje van Bo-Camp. Een eenvoudig strandstoeltje met armleggers en een rugleuning, dat betaalbaar is en verrassend goed zit. Ik kan het weten, want ondanks dat ik rugpatiënt ben, gebruik ik deze stoeltjes al een jaar of tien.
En ze gaan ook nog eens lang mee; twee jaar geleden heb ik voor het eerst een stoeltje vervangen, omdat de stof wat minder werd.
Mocht u nu ook zo’n stoeltje willen aanschaffen, snuffel dan eens rond op het internet. U bespaart er al snel een tientje per stoel mee!
Het voordeel van een strandstoeltje
Overigens gebruikte ik de stoeltjes al in de tijd dat vrijwel niemand in Nederland nog van de eikenprocessierups had gehoord. Ze hebben namelijk tal van extra voordelen, doordat ze mij volkomen onafhankelijk maken van de bankjes die al dan niet langs mijn fietsroutes staan.
Want de ene keer wil ik lekker in het zonnetje zitten en dan passeer ik een bankje dat in de schaduw staat. Een andere keer is het zó heet, dat de mussen van de daken vallen. Dan snak ik naar een bankje in de schaduw, terwijl ik alleen maar bankjes tegenkom die pal in de zon staan.
Of ik ontdek een ideale rustplaats, zoals een prachtig watertje, een haventje of een sluisje en dan blijken er in geen velden of wegen bankjes te staan. En staat er al eens een op het juiste plekje, dan denken meer mensen: “Hé, dat is een leuk bankje! Hier ga ik even uitrusten.”
Kijk, daarom vergezellen deze stoeltjes mij op al mijn fietstochten. Ik zou echt niet meer zonder willen. En nu de eikenprocessierups zo verve(l)lend is, waardeer ik de stoeltjes des te meer.
Het transport van de stoeltjes
Hoe ik ze meeneem, wilt u weten? Nou, ik leg ze met de armleuningen op elkaar en bevestig ze dan met een spin op de bagagedrager. Bij mij past dat prima. Onder de stoeltjes leg ik dan nog, ter bescherming, een picknickkleed. Bij mooi weer kan ik dit kleed bovendien gebruiken om eens lekker languit te gaan, in een of andere berm of weiland. En om mijn hoofd bij deze rustgevende bezigheid comfortabel te ondersteunen, neem ik ook nog een kussentje mee. Heerlijk is dat!
Ik zou zeggen doe uw voordeel met deze eikenprocessierups-rusttip!
Henk van Blijderveen
Jan Vehof zegt
GEEF DIE RUPS EEN STOEL.