Flyer en de ANWB nodigden mij uit om een leuk verhaal over mijn e bike te schrijven. Nou, dat wil ik wel, want ik ben gek op mijn Flyer C8! Een liefde die 7 jaar geleden stormachtig begon. Wat zag dit damesmodel er aantrekkelijk uit! Maar wat mij nog meer bekoorde, was haar karakter. Ze leek tijdens onze first date namelijk alle karaktertrekken van de perfecte uitgaanspartner te bezitten: plezierig in de omgang, betrouwbaar, niet babbelziek en erg meegaand. En nadat ik haar via een koopcontract tot de mijne had gemaakt, maakte ze de beloftes helemaal waar!
Een probleemloze e bike
Nooit, nee nooit heb ik problemen of woorden met haar gehad. Een keer per jaar gaat ze voor controle naar de specialist in Elten. Die constateert vervolgens steeds hetzelfde: een optimale fysieke conditie en ondanks jaarlijks 8000 km door weer en wind, slechts minimale slijtage. Zoals remblokjes, die ik gebruik om haar enthousiasme wat te temperen, een nieuwe glinsterende ketting, waar ze dan weer zo’n 8000 kilometer mee verder kan en soms een paar tandwielen, om haar soepel aan de praat te houden. Tandwielen die worden aangedreven door het zoemende hart van mijn partner, een Panasonic middenmotor. Tijdens onze tochten maakt ze daarmee een bijna onhoorbaar, intens tevreden geluid.
Behalve dat het hart van mijn Flyer van goud is, is het ook nog eens supersterk. De woorden reanimatie en beademing zijn haar onbekend. Ja, grote kans dat mijn partner mij gaat overleven.
Al met al hebben we een prima band met elkaar. En wel een Schwalbe. Nee, geen nepband, maar een band die met gemak 20.000 kilometer meegaat. Een ondoordringbare band waar niets of niemand tussen komt. Onze band krijgen ze niet lek!
Toch mijn Flyer ingeruild…
En toch… heb ik haar bijna twee jaar geleden, met pijn in het hart, ingeruild voor een jonger exemplaar. Niet omdat ze als oude fiets versleten was, maar omdat ze een jonger zusje heeft, dat er nog chiquer uitzag en nog beter was aangekleed.
Maar wat was het moeilijk om mijn eerste liefde in de steek laten! Wat de doorslag gaf, was dat ze me tijdens een fietstochtje op een mooie middag in mei in het oor fluisterde: “Ach Henk, ik ben maar een fiets. Ga nu maar voor dat zusje van mij. Ik vind met gemak een ander, want ik ben nog lang niet versleten.” Haar empathie en bescheidenheid maakte het afscheid nog moeilijker.
Toch kwam het er uiteindelijk van. Het werd een prachtig zwart exemplaar. Een Next Generation waarmee het dusdanig klikte, dat ik mijn oude Flyer toch nog relatief snel vergat.
Gerelativeerde ontrouw
En ook deze Black Beauty heeft mij nooit teleurgesteld. Ja, ik vrees dat mijn Flyers trouwer zijn dan ik. De kans is namelijk groot, dat ik over een paar jaar ook deze liefde weer ga inruilen voor een nieuw model. De verleidingen van de nieuwste topmodellen uit de Flyerfamilie (met alweer geniale fietsinnovaties!) zijn eenvoudigweg te groot voor mij.
Tot slot wil ik mijn ontrouw enigszins relativeren. Want ik mag dan wel mijn fietsliefde iedere 5 jaar inruilen, maar doe dat wél steevast tegen een Flyer! Zo bezien ben ik hondstrouw…
Henk van Blijderveen
Lilian Eshuis zegt
Beste Henk,
Ik heb genoten van de manier waarop je jouw liefde voor de Flyer fiets hebt beschreven. Echt erg leuk en ook waar! Ik sta helemaal achter jouw woorden want ik heb ook al meerdere jaren een Flyer en tot zeer grote tevredenheid. Ik beveel deze fiets dan ook meestal aan en zal ook een trouwe fan blijven.
Hartelijk dank,
Lilian
Henk van Blijderveen zegt
Hoi Lillian,
Bedankt voor je enthousiaste reactie!
We delen overduidelijk dezelfde liefde. :-)
Een hartelijke fietsgroet gewenst,
Henk
Yolanda /KnusseHuis/ zegt
Er zijn veel smalle stoelen voor sportfietsen, maar ik heb het nooit leuk gevonden. De stoel moet comfortabel zijn
Henk van Blijderveen zegt
Ik opteer ook voor de “comfortabele stoel”, Yolanda. :-)